Μη έχοντας δική τους αρχαιότητα, οι Αμερικανοί πάντα έψαχναν να βρουν κάτι σε άλλους πολιτισμούς, να έχουν να εντυπωσιάζουν. Στον καιρό της χούντας, κάποια απίθανη, είχε έρθει στην Αθήνα και, μετά από «εντατικές» έρευνες ετών, αποφάνθηκε ότι τα υλικά με τα οποία κτίστηκαν οι ναοί στην Ακρόπολη, προέρχονταν από το Λαύριο. Τζάμπα κόπος. Το ξέραμε, έχοντας απλά διαβάσει τους αρχαίους συγγραφείς. Οι τωρινοί που «ανακάλυψαν» τη γενέτειρα του Δία στην Αρκαδία, δε θα έκαναν αυτή την πατάτα, αν απλά διάβαζαν τον Παυσανία:Όταν ο Κρόνος έγινε κυρίαρχος του κόσμου, θυμήθηκε την προφητεία του πατέρα του ότι κάποιο από τα παιδιά του θα...τον ανατρέψει. Για να έχει το κεφάλι του ήσυχο, παραφύλαγε την γυναίκα του, Ρέα. Μόλις αυτή γεννούσε, ο Κρόνος έσπευδε και κατάπινε το νεογέννητο. Κατάπιε έτσι πρώτα την Εστία, έπειτα την Δήμητρα, μετά την Ήρα, στη συνέχεια τον Άδη και, τελευταίο, τον Ποσειδώνα. Όταν η Ρέα έμεινε έγκυος και στον Δία, αποφάσισε πως το πράγμα είχε παραγίνει. Κατέφυγε στην μητέρα της, Γη, και στον πατέρα της, Ουρανό, να την βοηθήσουν.Και οι δυο, της προείπαν ότι ο γιος που θα γεννιόταν, θα ανέτρεπε την εξουσία του Κρόνου. Της προφήτεψαν μάλιστα όλα όσα έμελλε να συμβούν. Και την έστειλαν να γεννήσει στην Κρήτη.Ο αρχαίος περιηγητής Παυσανίας επικεντρώνει στην περιοχή της Μεγαλόπολης το επεισόδιο που οδήγησε στην καθοριστική ανατροπή της παλιάς φρουράς των θεών από τη νέα γενιά του Δία και των αδερφών του. Λέει στο κεφάλαιο 36 των «Αρκαδικών»:Όταν η Ρέα ήταν έγκυος, ήρθε στο βουνό Θαυμάσιον (τη σημερινή Πατερίτσα, δυτικά του Φαλάνθου που φτάνει ως τη Βυτίνα). Εκεί, ετοίμαζε την άμυνά της κατά του Κρόνου, που ήθελε το παιδί κι ερχόταν εναντίον της. Στο πλάι της Ρέας στάθηκαν οι Γίγαντες με αρχηγό τους τον Οπλάδαμο.Ακολούθησε μάχη. Στη διάρκειά της, κάποιος από τους Γίγαντες πρέπει να σκοτώθηκε. Όμως, μέσα στον χαμό, η Ρέα κατάφερε να το σκάσει, να πεταχτεί ως την Κρήτη, όπου γέννησε κι έκρυψε τον Δία, και να ξαναγυρίσει. Ο Κρόνος νίκησε τελικά και η Ρέα, σύμφωνα με μια τοπική εκδοχή, του έδωσε να φάει μια φασκιωμένη πέτρα. Αυτή η προσφορά, έλεγαν οι εκεί κάτοικοι, έγινε στην Πατερίτσα, στην κορφή της οποίας υπήρχε η ιερή σπηλιά της Ρέας, όπου μόνον οι ιέρειές της είχαν δικαίωμα να μπουν.Έτσι έγιναν τα πράγματα κι όποιος, την εποχή του Παυσανία, αμφέβαλλε, δεν είχε παρά να πεταχτεί ως τον λόφο με το ιερό του «Παιδός Ασκληπιού». Γράφει στο κεφάλαιο 32 των «Αρκαδικών» του ο περιηγητής:«Εδώ έχουν εναποτεθεί και κόκαλα πολύ πιο μεγάλα από τα ανθρώπινα° έλεγαν σχετικά με αυτά ότι είναι ενός από τους γίγαντες, που συγκέντρωσε ο Οπλάδαμος ως συμμάχους της Ρέας».Οι σύγχρονοι επιστήμονες βέβαια υποθέτουν ότι τα κόκαλα δεν ανήκαν σε Γίγαντα αλλά σε κάποιο προϊστορικό μεγαθήριο, από τα άφθονα που βρέθηκαν στην περιοχή, κυρίως της Μεγαλόπολης.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου