Η Ελλάδα θα μπορούσε να καλύψει πλήρως τις ανάγκες της σε πετρέλαιο, εκμεταλλευόμενη τα δικά της κοιτάσματα, τα οποία με πολύ συντηρητικούς υπολογισμούς εκτιμάται ότι περιέχουν 2 έως 3 δισ. βαρέλια, ενώ το ελληνικό δημόσιο θα μπορούσε να βάζει στα ταμεία του από 5-15 δισ. ευρώ το χρόνο(!)", υποστηρίζει ο διευθυντής του Ινστιτούτου Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης κ. Κωστής Σταμπολής με συνέντευξή του στην εφημερίδα Μακεδονία:
Κοιτάσματα πετρελαίου και αερίου έχουν βρεθεί και εκτός ζωνών υφαλοκρηπίδας, γεγονός που καθιστά ανεξήγητη την έλλειψη πολιτικής από πλευράς των ελληνικών κυβερνήσεων, επισημαίνει ο κ. Σταμπολής. Όσο για το ρόλο της Ελλάδας στην ενεργειακή σκακιέρα, ο διευθυντής του ΙΕΝΕ σημειώνει ότι είναι καλύτερα να… κρατάμε μικρό καλάθι. Μια διέξοδο θα μπορούσε να αποτελεί η πυρηνική ενέργεια, υπό την προϋπόθεση ότι κάποτε η χώρα θα αποκτήσει μακροπρόθεσμο πολιτικό σχεδιασμό.
-Τι δυναμική ανάπτυξης παρουσιάζει η χώρα μας στον τομέα των υδρογονανθράκων;
-Όχι μόνο δεν υπάρχει ουδεμία δυναμική ανάπτυξης, αλλά η Ελλάδα δεν διαθέτει καν μια πολιτική στο τομέα αυτό. Από το 1998, οπότε και η κυβέρνηση Σημίτη έκλεισε χωρίς κάποια σοβαρή δικαιολογία την αρμόδια κρατική εταιρεία ερευνών πετρελαίου, η Ελλάδα έχει σταματήσει ουσιαστικά να προωθεί την έρευνα. Η περίοδος 2004-2008 ήταν εξαιρετική για την έναρξη ερευνητικών προσπαθειών, καθώς υπήρξε παρά πολύ μεγάλο ενδιαφέρον από αρκετές ξένες εταιρείες για έρευνες πετρελαίου. Δυστυχώς η Ελλάδα έχασε για μια ακόμη φορά την ευκαιρία και αμφιβάλλω, αν σύντομα θα έχουμε ξανά τη δυνατότητα να προσελκυστεί τέτοιο σημαντικό ενδιαφέρον.
-Η Ελλάδα διαθέτει άλλα εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα πετρελαίου, εκτός από αυτό του Πρίνου;
-Τη δεκαετία του ʼ80 το κοίτασμα του Πρίνου είχε φτάσει να παράγει 30.000 βαρέλια την ημέρα, τα οποία κάλυπταν το 15% των ημερησίων αναγκών. Αυτή την στιγμή έχουν εντοπιστεί τουλάχιστον είκοσι κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, τα οποία με πολύ συντηρητικούς υπολογισμούς εκτιμάται ότι περιέχουν 2 έως 3 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου. Με μια δυνατότητα απόληψης 15% η Ελλάδα θεωρητικά θα μπορούσε να παράγει έως 450.000 βαρέλια/ ημέρα, καλύπτοντας πλήρως τις ανάγκες της. Πιστεύω ότι ένας στόχος παραγωγής 200.000 - 250.000 βαρέλια/ ημέρα θα ήταν πιο εφικτός μέσα στα επόμενα 20 - 30 χρόνια. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα περισσότερα κοιτάσματα βρίσκονται στο Βόρειο Αιγαίο, στο Θερμαϊκό, στη Δυτική Ελλάδα και στην Κρήτη και έτσι το επιχείρημα ορισμένων ότι οι έρευνες δεν μπορούν να προχωρήσουν διότι δεν έχει λυθεί ακόμη το θέμα της υφαλοκρηπίδας δεν ευσταθεί.
-Σε περιοχές όπου δεν τίθεται ζήτημα υφαλοκρηπίδας, γιατί δεν προχωρούν οι έρευνες;
-Πρώτον δεν υπάρχει... πολιτική από πλευράς κυβέρνησης και δεύτερον ακόμη κι αν υπήρχε, η Ελλάδα σήμερα δεν διαθέτει τον απαραίτητο φορέα, ο οποίος θα μπορούσε να οργανώσει διεθνείς γύρους παραχωρήσεων. Στην περίπτωση που προχωρήσουν οι έρευνες, όχι μόνο δεν επιβαρύνεται ούτε με ένα ευρώ το δημόσιο, καθώς οι εταιρείες αναλαμβάνουν με δικό τους κόστος τη διεξαγωγή ερευνών, αλλά αντίθετα θα άρχιζε να εισπράττει χρήματα, πριν ακόμη ξεκινήσει η παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι τα αναμενόμενα έσοδα από φορολογία, βάσει του υφισταμένου νομικού πλαισίου, μπορεί άνετα να ξεπεράσουν τα 5 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο, για μια παραγωγή 100.000 βαρελιών και άνω και με διεθνείς τιμές μεταξύ 50 και 75 δολάρια το βαρέλι. Με αυτά τα δεδομένα, πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τη στάση της κυβέρνησης πάνω σε αυτό το θέμα.
-Τι ρόλο μπορεί να διαδραματίσει η χώρα μας στην ενεργειακή σκακιέρα;
-Η προώθηση της χώρας μας ως περιοχής διαμετακόμισης πετρελαίου και φυσικού αερίου την ενισχύει σε γεωπολιτικό επίπεδο. Αφενός έχουμε τη μεταφορά ρωσικού και καζάκικου πετρελαίου μέσω του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη και αφετέρου τη μεταφορά φυσικού αερίου με αγωγούς, οι οποίοι θα διασχίζουν τη Β. Ελλάδα από τα ελληνοτουρκικά σύνορα μέχρι τις ακτές της Αδριατικής. Ο ρωσικός South Stream και ο ελληνοϊταλικός ITGI, έχουν τις περισσότερες πιθανότητες κατασκευής Η συστηματική προβολή των αγωγών έχουν δώσει την ψευδαίσθηση ότι η χώρα μας διαδραματίζει ενεργό ρόλο στα ενεργειακά δρώμενα της ευρύτερης περιφέρειας. Αν και κάτι τέτοιο θα ήταν λίαν επιθυμητό, η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει σήμερα μια στοχευμένη ενεργειακή στρατηγική σε επίπεδο ΝΑ Ευρώπης.
-Συμμερίζεστε την άποψη ότι πυρηνική ενέργεια υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε μελλοντικά να αποτελέσει ενεργειακή διέξοδο για τη χώρα;
-Πιστεύω ότι η πυρηνική ενέργεια υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να παράγει ένα σημαντικό μέρος της ηλεκτροπαραγωγής μας, με οικονομικά ανταγωνιστικούς όρους. Δεν είμαι σε θέση να προσδιορίσω αν αυτό θα κάλυπτε το 10%, 15% ή 20% των αναγκών της χώρας. Αυτή τη στιγμή η πυρηνική ενέργεια παρουσιάζει συγκεκριμένα οφέλη, λόγω των σημαντικών περιορισμών που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση στην παραγωγή ηλεκτρισμού από στερεά καύσιμα, όπως είναι οι λιγνίτες που διαθέτει εν αφθονία η χώρα μας. Το μεγαλύτερο όφελος είναι η αποφυγή ρύπων και το σταθερό κόστος παραγωγής. Σʼ αυτό πρέπει να αντιπαραθέσουμε το μεγάλο σχετικά κόστος κατασκευής και τους κινδύνους ατυχήματος. Όμως αν κρίνουμε από την πολύ επιτυχημένη εμπειρία της Γαλλίας, της Βρετανίας και άλλων χωρών, οι κίνδυνοι αυτοί έχουν πλέον ελαχιστοποιηθεί. Βέβαια η μελέτη και κατασκευή πυρηνικών αντιδραστήρων για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας προϋποθέτει έναν μακροχρόνιο σχεδιασμό εικοσαετίας και είναι αμφίβολο εάν οιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση έχει σήμερα την αποφασιστικότητα, το σθένος και την οργάνωση να αναλάβει ένα τέτοιο εγχείρημα.
Κοιτάσματα πετρελαίου και αερίου έχουν βρεθεί και εκτός ζωνών υφαλοκρηπίδας, γεγονός που καθιστά ανεξήγητη την έλλειψη πολιτικής από πλευράς των ελληνικών κυβερνήσεων, επισημαίνει ο κ. Σταμπολής. Όσο για το ρόλο της Ελλάδας στην ενεργειακή σκακιέρα, ο διευθυντής του ΙΕΝΕ σημειώνει ότι είναι καλύτερα να… κρατάμε μικρό καλάθι. Μια διέξοδο θα μπορούσε να αποτελεί η πυρηνική ενέργεια, υπό την προϋπόθεση ότι κάποτε η χώρα θα αποκτήσει μακροπρόθεσμο πολιτικό σχεδιασμό.
-Τι δυναμική ανάπτυξης παρουσιάζει η χώρα μας στον τομέα των υδρογονανθράκων;
-Όχι μόνο δεν υπάρχει ουδεμία δυναμική ανάπτυξης, αλλά η Ελλάδα δεν διαθέτει καν μια πολιτική στο τομέα αυτό. Από το 1998, οπότε και η κυβέρνηση Σημίτη έκλεισε χωρίς κάποια σοβαρή δικαιολογία την αρμόδια κρατική εταιρεία ερευνών πετρελαίου, η Ελλάδα έχει σταματήσει ουσιαστικά να προωθεί την έρευνα. Η περίοδος 2004-2008 ήταν εξαιρετική για την έναρξη ερευνητικών προσπαθειών, καθώς υπήρξε παρά πολύ μεγάλο ενδιαφέρον από αρκετές ξένες εταιρείες για έρευνες πετρελαίου. Δυστυχώς η Ελλάδα έχασε για μια ακόμη φορά την ευκαιρία και αμφιβάλλω, αν σύντομα θα έχουμε ξανά τη δυνατότητα να προσελκυστεί τέτοιο σημαντικό ενδιαφέρον.
-Η Ελλάδα διαθέτει άλλα εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα πετρελαίου, εκτός από αυτό του Πρίνου;
-Τη δεκαετία του ʼ80 το κοίτασμα του Πρίνου είχε φτάσει να παράγει 30.000 βαρέλια την ημέρα, τα οποία κάλυπταν το 15% των ημερησίων αναγκών. Αυτή την στιγμή έχουν εντοπιστεί τουλάχιστον είκοσι κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, τα οποία με πολύ συντηρητικούς υπολογισμούς εκτιμάται ότι περιέχουν 2 έως 3 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου. Με μια δυνατότητα απόληψης 15% η Ελλάδα θεωρητικά θα μπορούσε να παράγει έως 450.000 βαρέλια/ ημέρα, καλύπτοντας πλήρως τις ανάγκες της. Πιστεύω ότι ένας στόχος παραγωγής 200.000 - 250.000 βαρέλια/ ημέρα θα ήταν πιο εφικτός μέσα στα επόμενα 20 - 30 χρόνια. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα περισσότερα κοιτάσματα βρίσκονται στο Βόρειο Αιγαίο, στο Θερμαϊκό, στη Δυτική Ελλάδα και στην Κρήτη και έτσι το επιχείρημα ορισμένων ότι οι έρευνες δεν μπορούν να προχωρήσουν διότι δεν έχει λυθεί ακόμη το θέμα της υφαλοκρηπίδας δεν ευσταθεί.
-Σε περιοχές όπου δεν τίθεται ζήτημα υφαλοκρηπίδας, γιατί δεν προχωρούν οι έρευνες;
-Πρώτον δεν υπάρχει... πολιτική από πλευράς κυβέρνησης και δεύτερον ακόμη κι αν υπήρχε, η Ελλάδα σήμερα δεν διαθέτει τον απαραίτητο φορέα, ο οποίος θα μπορούσε να οργανώσει διεθνείς γύρους παραχωρήσεων. Στην περίπτωση που προχωρήσουν οι έρευνες, όχι μόνο δεν επιβαρύνεται ούτε με ένα ευρώ το δημόσιο, καθώς οι εταιρείες αναλαμβάνουν με δικό τους κόστος τη διεξαγωγή ερευνών, αλλά αντίθετα θα άρχιζε να εισπράττει χρήματα, πριν ακόμη ξεκινήσει η παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι τα αναμενόμενα έσοδα από φορολογία, βάσει του υφισταμένου νομικού πλαισίου, μπορεί άνετα να ξεπεράσουν τα 5 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο, για μια παραγωγή 100.000 βαρελιών και άνω και με διεθνείς τιμές μεταξύ 50 και 75 δολάρια το βαρέλι. Με αυτά τα δεδομένα, πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τη στάση της κυβέρνησης πάνω σε αυτό το θέμα.
-Τι ρόλο μπορεί να διαδραματίσει η χώρα μας στην ενεργειακή σκακιέρα;
-Η προώθηση της χώρας μας ως περιοχής διαμετακόμισης πετρελαίου και φυσικού αερίου την ενισχύει σε γεωπολιτικό επίπεδο. Αφενός έχουμε τη μεταφορά ρωσικού και καζάκικου πετρελαίου μέσω του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη και αφετέρου τη μεταφορά φυσικού αερίου με αγωγούς, οι οποίοι θα διασχίζουν τη Β. Ελλάδα από τα ελληνοτουρκικά σύνορα μέχρι τις ακτές της Αδριατικής. Ο ρωσικός South Stream και ο ελληνοϊταλικός ITGI, έχουν τις περισσότερες πιθανότητες κατασκευής Η συστηματική προβολή των αγωγών έχουν δώσει την ψευδαίσθηση ότι η χώρα μας διαδραματίζει ενεργό ρόλο στα ενεργειακά δρώμενα της ευρύτερης περιφέρειας. Αν και κάτι τέτοιο θα ήταν λίαν επιθυμητό, η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει σήμερα μια στοχευμένη ενεργειακή στρατηγική σε επίπεδο ΝΑ Ευρώπης.
-Συμμερίζεστε την άποψη ότι πυρηνική ενέργεια υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε μελλοντικά να αποτελέσει ενεργειακή διέξοδο για τη χώρα;
-Πιστεύω ότι η πυρηνική ενέργεια υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να παράγει ένα σημαντικό μέρος της ηλεκτροπαραγωγής μας, με οικονομικά ανταγωνιστικούς όρους. Δεν είμαι σε θέση να προσδιορίσω αν αυτό θα κάλυπτε το 10%, 15% ή 20% των αναγκών της χώρας. Αυτή τη στιγμή η πυρηνική ενέργεια παρουσιάζει συγκεκριμένα οφέλη, λόγω των σημαντικών περιορισμών που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση στην παραγωγή ηλεκτρισμού από στερεά καύσιμα, όπως είναι οι λιγνίτες που διαθέτει εν αφθονία η χώρα μας. Το μεγαλύτερο όφελος είναι η αποφυγή ρύπων και το σταθερό κόστος παραγωγής. Σʼ αυτό πρέπει να αντιπαραθέσουμε το μεγάλο σχετικά κόστος κατασκευής και τους κινδύνους ατυχήματος. Όμως αν κρίνουμε από την πολύ επιτυχημένη εμπειρία της Γαλλίας, της Βρετανίας και άλλων χωρών, οι κίνδυνοι αυτοί έχουν πλέον ελαχιστοποιηθεί. Βέβαια η μελέτη και κατασκευή πυρηνικών αντιδραστήρων για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας προϋποθέτει έναν μακροχρόνιο σχεδιασμό εικοσαετίας και είναι αμφίβολο εάν οιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση έχει σήμερα την αποφασιστικότητα, το σθένος και την οργάνωση να αναλάβει ένα τέτοιο εγχείρημα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου