ΠΑΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΛΕΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ,ΧΩΡΙΣ ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΟΥΝ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ...

Το περίφημο μνημόνιο, το κείμενο δηλαδή που περιγράφει τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες η Ελλάδα θα μπορεί να λαμβάνει ανά τακτά διαστήματα τις δόσεις από τα 110 δισ. του ΔΝΤ και του ευρωπαϊκού μηχανισμού, έχει χρησιμεύσει το τελευταίο διάστημα με πολλούς τρόπους: ως Ευαγγέλιο (του τύπου «το λέει το μνημόνιο, τι να κάνουμε;»), ως άλλοθι («θα το κάναμε διαφορετικά, αλλά δεν μας το επιτρέπει το μνημόνιο») και πάει λέγοντας. Ωστόσο η πραγματικότητα, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το Ασφαλιστικό και το Εργασιακό, είναι πολύ διαφορετική. Για την ακρίβεια πολλές από τις ρυθμίσεις που προωθούνται δεν προβλέπονται από το μνημόνιο- άλλες είναι σκληρότερες από αυτές που επιβάλλει η τρόικα, άλλες καλύτερες και άλλες... δεν έχουν καμία λογική.ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΣτο Ασφαλιστικό, το μνημόνιο προβλέπει τη δημιουργία τριών και μόνον Ταμείων. Ωστόσο η κυβέρνηση προσανατολίζεται σε πέντε Ταμεία. Επίσης η κυβέρνηση προωθεί ρύθμιση ώστε να μην υπάρξει καμία αλλαγή για τους ασφαλισμένους προ του 1983, ενώ το μνημόνιο ρητά αναφέρει πως οι ρυθμίσεις αφορούν όλους ανεξαιρέτως τους ασφαλισμένους. Η εξήγηση που δίδουν κυβερνητικές πηγές είναι ότι εάν υιοθετούνταν η πρόβλεψη του μνημονίου, θα κατέπιπτε στα δικαστήρια, κάτι που θα καθυστερούσε την εφαρμογή του νέου Ασφαλιστικού. Από την άλλη μεριά, η κυβέρνηση επιτρέπει τη συνέχιση της χορήγησης σύνταξης στις άγαμες θυγατέρες που τη λαμβάνουν τώρα- κάτι τουλάχιστον απαράδεκτο με βάση τους όρους του μνημονίου. Εδώ η ανεπίσημη εξήγηση είναι πως έτσι κι αλλιώς το δημοσιονομικό κόστος είναι ασήμαντο, οπότε «γιατί να μη φανούμε διαλλακτικοί σε ένα μάλλον εύκολο σημείο;». Αντιθέτως, το αίτημα και πολλών βουλευτών του ΠΑΣΟΚ για την πρόωρη συνταξιοδότηση γυναικών με ανήλικα παιδιά είναι μαθηματικά βέβαιο ότι δεν πρόκειται να εγκριθεί, καθώς το μνημόνιο αναφέρει ρητά πως η σύνταξη θα δίδεται στα 65 έτη σε άντρες και γυναίκες.Η 13η ΚΑΙ 14η ΣΥΝΤΑΞΗΜεγάλη συζήτηση έχει γίνει και για την κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης, με τους αντιδρώντες βουλευτές να αναφέρουν ότι το μνημόνιο δεν προβλέπει κάτι τέτοιο. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται το αντίθετο. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση: το μνημόνιο προβλέπει την κατάργηση των δώρων Πάσχα, Χριστουγέννων και του επιδόματος αδείας σε όλες τις συντάξεις, με πρόβλεψη για τους πλέον αδύναμους, αλλά το προβλέπει στο κεφάλαιο των δημοσιονομικών μέτρων και όχι του Ασφαλιστικού. Πρακτικά δηλαδή θα μπορούσε κανείς να πει πως εάν κάποια στιγμή βελτιωθούν τα οικονομικά της χώραςέστω και έπειτα από δέκα χρόνια- τα δώρα θα μπορούσαν να επανέλθουν. Εάν όμως η κατάργηση ενταχθεί στο Ασφαλιστικό, επέχει θέση πάγιας νομοθετικής ρύθμισης και δεν αλλάζει. Ετσι, σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση προσανατολίζεται να περιλάβει στο Ασφαλιστικό την κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης για τη βασική των 360 ευρώ.ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΑποκλίσεις παρουσιάζουν και οι ρυθμίσεις, έτσι τουλάχιστον όπως είναι γνωστές, για την αγορά εργασίας. Το μνημόνιο προβλέπει τη λήψη μέτρων ώστε να υπάρξει πάγωμα των κατώτατων μισθών και ημερομισθίων. Επί του παρόντος η κυβέρνηση το έχει παραπέμψει στους κοινωνικούς εταίρους και τις συζητήσεις για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Η υποχρέωσή της όμως παραμένει. Αντιθέτως, το μνημόνιο δεν προβλέπει πουθενά το τριετές πάγωμα όλων των μισθών, ώστε να δικαιολογείται η έκδοση Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου. Προβλέπει ρυθμίσεις που πρακτικά θα οδηγούσαν σε κάτι τέτοιο, όπως είναι τα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης που θα επιτρέπουν αμοιβές κάτω από τις κλαδικές συμβάσεις καθώς και διαφοροποιημένες αμοιβές συνδεδεμένες με την παραγωγικότητα.Επίσης το μνημόνιο προβλέπει ρητά την πρόσληψη νέων και μακροχρόνια ανέργων με αμοιβή κάτω από το κατώτατο όριο.Το πλέον ακατανόητο σημείο των κυβερνητικών αποκλίσεων είναι αυτό που αφορά το ποσό της αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης. Το μνημόνιο αναφέρει ρητά πως αυτό πρέπει να μειωθεί- χωρίς να αναφέρει πόσο. Η κυβέρνηση, αντί να επιλέξει ένα ποσοστό του τύπου από 100% να πάει στο 90% ή έστω στο 80%, επέλεξε να το αφήσει αμετάβλητο, αλλάζοντας τον χρόνο προειδοποίησης. Εάν δηλαδή ο εργοδότης προειδοποιήσει τέσσερις ή και έξι μήνες πριν, αντί για δύο χρόνια που όριζε μέχρι τώρα ο νόμος, ο εργοδότης θα καταβάλλει το 50% της αποζημίωσης.ΠΡΕΖΑ TV3-7-2010